“Küresel Data Dünyası” giderek büyüyor. IDC, 2026 yılına kadar dünyadaki bilgi hacminin tekrar iki katına çıkacağını öngörüyor. Birçok işletme operasyonlarını dijitalleştirirken, daha stratejik iş yükleri oluşturmaya ve giderek daha fazla bilgi yaratmaya devam ediyorlar.
“Küresel Bilgi Dünyası” giderek büyüyor. IDC, 2026 yılına kadar dünyadaki data hacminin tekrar iki katına çıkacağını öngörüyor. Birden fazla işletme operasyonlarını dijitalleştirirken, daha stratejik iş yükleri oluşturmaya ve giderek daha fazla data yaratmaya devam ediyorlar. Hasebiyle işletmelerin başa çıkması gereken data ölçüsü katlanarak artıyor. Bu nedenle ölçeklenebilirlik, esneklik ve uygun maliyetli depolama üzere değerli avantajlar sunacağından, detaylı bir strateji temelinde buluta geçmek hayli değerli.
Bu durumun sürdürülebilir olmayacağını tabir eden Veeam Ürün Stratejilerinden Sorumlu Kıdemli Yönetici, Rick Vanover konuyla ilgili şunları aktarıyor: “Gartner, genel bulut hizmetlerine yönelik son kullanıcı harcamalarının bu yıl 592 milyar dolara ulaşarak 2022 yılına nazaran yüzde 21’lik bir artış göstermesini bekliyor. Süratli “lift and shift” geçişleri, çağdaş data müdafaa için en uygun uygulamaların takip edilmediği manasına geliyor. Bu süratli büyüme ve geçiş, kurumsal seviyede kimi telaşlara yol açıyor. Bulut Güvenliği Birliği’nin (CSA) raporuna nazaran şirketlerin %96’sı hassas bulut bilgileri için kâfi güvenliğe sahip olmadıklarını söylüyor – yani bu seyahatte kat etmemiz gereken uzun bir yol var.”
Rick Vanover buluttaki datalarını korumak isteyen işletmeler için şunları öneriyor:
Bir sorunu çözmek için birinci adım neyle karşı karşıya olduğunuzu bilmektir. Rastgele bir şeyi müdafaadan evvel kimin neyi nerede depoladığını bilmeniz gerekir. İşletmedeki herkes birebir hesapları mı kullanıyor? Öyleyse, bu noktada bir kusur olmadığından emin olmak için BT takımlarının ekseriyetle dedektif üzere davranması ya da işletme genelinde bir inceleme yapması yerinde olur. Tehditleri tespit etmek için mali tabloları ve kuruluş genelinde bulut maliyetlerini içeren faturaları incelemek gerekebilir.
Çoğu kuruluşun sakladığı bilgi ölçüsü, ister şirket içinden taşınmış ister başlangıçta bulutta depolanmış olsun, bir ortaya getirildiğinde çok büyüktür. Tabiatı gereği istifçi olan beşerler, dijital dünyada da bu özelliklerini yansıtırlar. Buluttaki “sanal depo” sonsuz veri depolama kapasitesine sahip olsa da tüm dataların yerini tespit etmek sırf işin yarısı olduğundan, hangi dataların misyon açısından kritik ve hassas olduğunu bilmek için bu bilgileri sınıflandırmak gerekir. Otomatik data sınıflandırma motorları sıralama ve düzenleme yapmanıza yardımcı olabilir – bu sayede her şeyi en üst seviyede müdafaaya çalışmazsınız. Bulutta tam olarak neyi depoladığınızı (ve nerede depoladığınızı) bildikten sonra, dataların nasıl inançta olduğunu değerlendirmeye başlayabilirsiniz.
Kuruluşlar, dataları buluta taşımak için düşük bir giriş pürüzüyle karşılaştığından, gruplar gerekli olan güvenlik ve ağ süreçlerine öncelik vermemiş olabilir – geçiş çok süratli gerçekleştiyse bu durum kolay kolay ortaya çıkabilir. Birebir biçimde, güvenliğin sağlanması açısından bulut büsbütün farklı bir ortam olduğundan, kimi şeyler ekseriyetle gözden kaçırılabiliyor – her vakit şirket içi ortamda bulunmayan çok sayıda yeni hizmet tipi var ve bunların birçoğunun akın yahut kesinti durumunda korunması ve kurtarılması gerekiyor. Bunlara örnek olarak bulut depolama alanındaki kodlar, öteki bulut hizmetlerinden yararlanan uygulamalar ve bulutta sağlanan API’ler verilebilir.
En değerli problemlerden biri, işletmelerin bulutta güvenlik ve bilgi müdafaa konusunda tam olarak nelerden sorumlu olduklarının farkında olmaması. Bilhassa bulut güvenliğinin üzerine inşa edildiği paylaşılan sorumluluk modeline ait farkındalık epeyce düşük. Bu durum, kurumların kendi sorumlulukları olmasına karşın muhakkak güvenlik tedbirlerinden sağlayıcının sorumlu olduğunu düşündüklerini gösteriyor. Aslında bulut sağlayıcısına bağlı olmakla birlikte, çoklukla sağlayıcı altyapının ve onu barındıran fizikî tesislerin güvenliğinden sağlayıcı sorumludur. Lakin uygulamaların, dataların ve ortama erişimin güvenliğini sağlamak kullanıcının sorumluluğundadır.
Pratikte bu, işletmelerin ihlal yahut kesinti durumunda bulutta depolanan tüm kritik ve hassas bilgilerin yedeklerine sahip olduklarından emin olmaları gerektiği manasına gelir. En düzgün uygulama, farklı ortamlarda olmak üzere birden fazla yedeğe sahip olmak (örneğin bir şirket içi ve bir bulut yedeği) ve en az bir kopya şirket dışında, çevrimdışı ve değişmez olmak üzere data kopyalarının farklı ortamlarda bulundurulmasıdır.
İşletmenin başka temel güvenlik sorumluluğu ise erişim ve ayrıcalıkların denetim edilmesidir. Buluttaki her kullanıcının “God Mode”a erişimi varsa, rastgele bir ihlal yıkıcı olacaktır. Benzeri halde, muhafaza ve provizyon üzere birden fazla farklı fonksiyonu yerine getirmek için tek bir hesap kullanıldığında da durum birebirdir. Burada en düzgün tahlil, işletme genelinde birden fazla hesabın kullanılmasını sağlamak, hesaplar ve abonelikler ortasında erişim ve kimlik idaresini gerçek bir formda uygulamaktır; böylelikle bir güvenlik ihlali durumunda kusur tesir alanını kolaylıkla ortadan kaldırabilirsiniz. Ayrıyeten kullanıcı seviyesinde, herkesin sırf gereksinim duyduğu kaynaklara ve ortamlara erişebilmesi için bulut ortamında “asgari ayrıcalık” prensibine uyulduğundan emin olun.
Büyük olasılıkla, üstteki iki prensibin hayata geçirilmesi birçok işletme için kıymetli bir çalışma olacaktır. Fakat güzel haber şu ki, bunu yapmak için gerekli olan başlangıçtaki şiddetli süreç bir sonraki kademede birebir ölçekte tekrarlanmayacaktır. Yeniden de bulut ortamını uzun vadede sağlıklı ve uygun maliyetli tutabilmek için bulut data hijyeni süreçlerine sahip olmak kıymetlidir.
Ayrıca, data hayat döngünüzün sağlıklı bir halde işlediğinden emin olmalısınız. Bu olmadan, başlangıçta atılan yanlışsız adımlar vakit içinde etkisiz ve kıymetli hale gelecek, işletme yanlış bilgileri yanlış biçimlerde depolamak ve korumak için para harcayacaktır. Datanın bulutta yanlışsız depolama platformunda olması gerekir ve ömür döngüsü müddetince bu platform kesinlikle değişecektir. Örneğin, data blok kaynaktan obje depolamaya, oradan da arşiv depolamaya geçebilir. Bunlarla bağlantılı maliyetler değişkendir, bu nedenle bilgileri verimsiz yollarla depolamadığınızdan (veya yedeklemediğinizden) emin olun.
Bunlar, bulut bilişim ve depolama maliyetleri için en son “fatura şokundan” kaçınmak için gereken küçük adımlardır. Bu maliyetler kolay bilgilerin ötesinde API maliyetleri, bilgi çıkışı (aktarımı) ve daha fazlasını içerir. İşletmelere her vakit, maliyetlerin birikmesini önlemek ve harcamaların beklentilerle eşleşmesini sağlamak için takip ettikleri yerleşik bir “bulut ekonomik modeline” sahip olmalarını öneririm. Buna gerçek hayattan şu örnek verilebilir; bir ışığı açık bırakırsanız ya da artık kullanmadığınız bir aboneliği iptal etmeyi unutursanız, aylık faturalarınız beklenenden daha yüksek gelecektir. Bu durum kurumsal bir bulut ortamında gerçekleşirse, toplam fatura dudak uçuklatabilir.
İşletmelerin (ve dünyanın) depolanan bilgi ölçüsü önümüzdeki beş yıl içinde artmaya devam ettikçe, bulut bu bilgilerin yönetilmesinde yapbozun hayati bir modülü olacak. İşletmelerin, bilgilerini depolama ve muhafazanın ötesine geçerek; bunları kullanmanın ve böylelikle kendi kurumları ve müşterileri için kıymet yaratmanın yollarını aramaları gerekiyor. Bunun için daha fazla çeviklik sağlayacak formda yine düzenleme yapılması gerekiyor, lakin bu birebir vakitte işletmenin “her duruma” hazırlıklı olması manasına da geliyor. En düzgün uygulamaların değişmesi kaçınılmaz olduğundan, dinamik bir yapıya sahip olan bulut bilişim de gelişmeye devam edecektir. İşletmeler hem bulutta hem de şirket içinde data odaklı hale gelirlerse, gelecekte karşılarına çıkacak her şeye hazır olacaklardır.
Kaynak: (BYZHA) Beyaz Haber Ajansı